Dit is mijn eerste verhaal voor het publiek. Als ik gunstige feedback krijg, heb ik er meer. Deel 1…Als een Splinter Het begon allemaal na mijn laatste jaar op de middelbare school. Ik was afgestudeerd in de top vijfde van mijn klas en had goed gescoord op de SAT’s. Ik genoot van een zorgeloze zomer voordat ik naar een goede particuliere universiteit zou gaan met een kleine gedeeltelijke academische beurs. Op een dag reed ik met mijn moeder naar het winkelcentrum toen we T-boned werden door een andere auto. Het raakte mij aan de passagierskant en beschadigde mijn rechterbeen behoorlijk. De operatie verliep goed, maar ons werd verteld dat ik zes maanden in een rolstoel zou kunnen zitten. We besloten het eerste jaar van de universiteit een jaar uit te stellen in plaats van het in een rolstoel te proberen. Ik revalideerde hard in een lokale ‘sportschool’ die gespecialiseerd was in dat soort dingen, en tegen eind augustus kon ik normaal lopen. In september kon je het nauwelijks zien, afgezien van twee kleine littekens. Ah, de genezende kracht van de jeugd. Het is niet zo dat ik een sporter was of zoiets, maar ik besteedde veel tijd aan beenoefeningen en zwemmen, dus ik bouwde mijn kracht snel op. Maar, omdat ik al had besloten om de universiteit uit te stellen, schreef ik me in bij het lokale community college. Om wat geld te verdienen, nam ik een baan aan in dezelfde sportschool waar ik revalideerde. Ik was jaren eerder badmeester geweest, en al het zwemmen dat ik deed tijdens de revalidatie maakte de overgang gemakkelijk. De sportschool was een publiek-private samenwerking, wat betekende dat het grote, slecht uitgeruste ruimtes had die over het algemeen ongebruikt bleven. Ze betaalden niet goed, maar ik had niet veel nodig, aangezien ik nog thuis woonde. Ik werkte ’s avonds zes dagen per week. Ik had veel tijd bij het zwembad zonder iemand om op te letten, vooral ’s avonds wanneer de revalidanten weg waren. Een andere jongen, Kevin, werkte daar ook, zeker geen gorilla, maar als je in een lege sportschool werkt, ben je meestal geen spriet. Als het rustig werd, zaten we te kletsen en werkten we samen na sluitingstijd. Hij was aardig en echt schattig, met bruine ogen en al. Hij was een tweedejaarsstudent aan hetzelfde community college en ‘verzamelde studiepunten’ om het echte universitaire diploma goedkoper te maken volgend jaar wanneer hij aan de Staatsuniversiteit zou beginnen. We flirtten, maar er vlogen geen echte vonken over. Ik zie er behoorlijk goed uit en was in geweldige vorm, maar het ontwikkelde zich gewoon niet op die manier. De kleedkamers waren groot en open, zoals op de middelbare school. Ik weet niet wie ze dachten dat ze zouden gebruiken. Terugkomend op het publiek-private ding, sommige dingen, zoals de loodgieterij, waren niet in goede staat. Een van de toiletten in de dameskleedkamer bleef vastzitten en maakte een hels kabaal totdat je eraan rommelde, wat een herrie maakte in de kantoren. Het was vervelend omdat ik meestal de enige vrouw daar was en erheen moest rennen om het te verhelpen. Ik denk dat dat een goede zaak was, anders zou het de hele nacht door kunnen gaan. Na daar een maand te hebben gewerkt, ging de manager verder naar betere dingen en kreeg Kevin de eind-van-de-dag papierwerk taken terwijl ik de sluitingstaken overnam, enzovoort. We deden het toch allemaal samen. Op een dag barstte de warmwaterleiding in de herenkleedkamer. Publiek-privaat en al, het duurde uiteindelijk 3 weken om het te repareren. De meeste klanten en patiënten namen het gelaten op. Omdat we de plek ’s nachts voor onszelf hadden, vertelde ik Kevin dat het oké was om de damesdouche te gebruiken terwijl ik de boel op slot deed. Deze regeling werkte prima voor de eerste 4 nachten. Vrijdagavond echter… Het begon als een normale dag. Niet te veel klanten, we sloten af en werkten. Ik vertelde Kevin om te gaan douchen en ik zou de boel afsluiten. Ik controleerde alle deuren en liet toen de sleutels vallen bij het schakelpaneel, kreeg mijn hand vettig terwijl ik probeerde het te pakken, raakte afgeleid en dacht aan een huiswerkopdracht en liep gewoon de dameskleedkamer in om mijn handen te wassen. Ik keek naar het douchegedeelte en verstijfde. Daar stond Kevin in al zijn glorie. Het leek niet alsof hij mij had gezien. Ik stond met open mond te staren en werd me bewust van een bepaald tintelend gevoel beneden. Ik weet niet hoe lang ik daar stond, het voelde als uren. Hij begon zijn haar uit te spoelen en gelukkig kwam ik bij zinnen voordat hij zijn ogen opendeed en ik rende daar weg. Ik dubbelde over in de gang, rood aangelopen, opgewonden en verward. Hoe kon ik dat hem aandoen? Ik had nog nooit echt een goede blik op een naakte jongen geworpen. Ik zou me zo geschonden voelen als de rollen omgedraaid waren. Verdomme, wat een lichaam. Oh, ik ben een schoft. Ik had meteen moeten vertrekken. Ik vergat zelfs mijn vettige hand en legde die op mijn voorhoofd. Ik hoorde Kevin fluiten terwijl hij naar de deur kwam. Ik rende de herenkleedkamer in, denkend dat ik mijn hand en nu mijn hoofd moest wassen. Nadat ik naar binnen was gerend, realiseerde ik me dat zijn spullen daar waren…VERDORIE! Ik verstopte me achterin terwijl hij zich aankleedde, zwetend als een otter, duizend doden stervend van schaamte. Het duurde gelukkig niet lang en hij liep zo naar buiten. Ik wachtte een paar minuten en rende toen naar buiten en de dameskleedkamer in. Ik waste mijn gezicht, pakte mijn spullen en stormde de deur uit. Recht tegen hem aan. “Gaat het?” vroeg hij, half me opvangend. “Ja, ja, ja,” stamelde ik, wegdraaiend. Ik bloosde hevig. “Ja, ik moet gaan.” Ik kon hem niet eens aankijken. Ik rende verder. “Ik sluit wel af!” riep hij me na. Ik riep een bedankje over mijn schouder en rende naar mijn auto. Ik trilde. Ik moest mezelf kalmeren om…
haal mijn autosleutel. Rijdend naar huis op de ringweg, keek ik naar beneden en zag dat ik 140 reed. Ik had nog nooit zo snel gereden, en ik trilde, slechte combinatie. Ik vertraagde en slaagde erin om levend thuis te komen. Ik ging meteen naar mijn kamer en sloot de deur. Eindelijk veilig thuis. Ik slaakte een diepe zucht en begon toen aan mijn routine. Ik opende mijn huiswerk en herinnerde me toen dat dat me had afgeleid en naar de kleedkamer had gebracht waar hij onder de douche stond… de opwinding en het tintelen kwamen terug. Ik vocht er keer op keer tegen, maar alles leek me aan hem te herinneren. Als een splinter in mijn geestesoog kon ik de visie van hem daar, naakt en onbewust van mij, niet van me afschudden. Die nacht begon ik te masturberen bij de gedachte aan hem, maar ik voelde me zo schuldig dat ik mezelf dwong te stoppen. Nu ben ik geen preuts, ik had een paar vriendjes bevredigd en was zelfs een keer helemaal gegaan, maar ik had me nog nooit zo gestoord gevoeld. Ik sliep onrustig en werd meerdere keren wakker om mezelf aan te raken. Wat kon ik doen? Ik moest het hem vertellen. Hoe? “Uhhhh, Kevin? Weet je nog dat ik zei dat je naar de dameskleedkamer moest gaan en douchen? Nou, ik heb je bekeken.” Oh god, ik zou liever sterven dan dat te zeggen. Maar oh, die kont. Rond 5 uur ’s ochtends kwam er een idee bij me op. Zo veel voor dingen die ’s ochtends duidelijker zijn. Ik zou een douche nemen en hij zou toevallig binnenkomen en mij zien! Dan zouden we quitte staan en zou alles in orde zijn! Met dat idee in mijn hoofd sliep ik de rest van de ochtend goed. Toen ik wakker werd, realiseerde ik me dat Kevin nooit zomaar de dameskleedkamer zou binnenwandelen terwijl ik aan het douchen was. Kevin was geen smeerlap— in tegenstelling tot mij. Ik kon naar de herenkleedkamer gaan, maar er was geen warm water, dus Kevin zou daar ook niet zijn. Helaas—of misschien niet—de dualiteit van mijn schuldgevoel en de opwinding van het zien van hem op die manier werkte op mijn onderbewustzijn. Ik betrapte mezelf zelfs op het tekenen van een krabbeltje van de scène in mijn aantekeningen! In mijn tweede les, na mijn 5000ste onfatsoenlijke gedachte aan hem, nu gecombineerd met visioenen van hem die naar mij keek terwijl ik douchte, ging er een lichtje branden. En een ondeugende glimlach speelde over mijn gezicht. Deel 2…De Rekening Vereffenen. Ik ging die avond blij als een leeuwerik en vol zelfvertrouwen naar de sportschool. Alles zou goed komen. Kevin zag me bij binnenkomst. Mijn hart maakte een sprongetje, maar ik gaf hem een wellustige glimlach. “Ben je veilig thuisgekomen? Je vertrok nogal snel,” vroeg hij. “Ja, het was niets.” Ik keek hem aan en schaamde me niet terwijl we naar achteren liepen. “Het is oké, ik heb net voor je afgesloten,” zei hij, maar zonder enige venijn. “Ik maak het vanavond goed,” zei ik en grijnsde bij die freudiaanse verspreking. Het ging volledig langs hem heen. Hij hoorde de vleugels niet eens klapperen. “Geen probleem,” antwoordde hij afwezig en ging verder. Ik ging de kleedkamer in en controleerde de plek. Alles was precies zoals ik het me had voorgesteld. Ik plofte mijn tas neer op de bank vooraan. Dit ging werken. Oh ja, ik was een stout meisje. De dag ging langzaam voorbij. Heel langzaam. Ik kon niet wachten tot het voorbij was. Maar daar zaten we, nog 4 uur te gaan. Soms raakte ik mezelf een beetje aan om de spanning op te bouwen. Niet dat ik nog meer spanning nodig had, maar het was zeker leuk. Kevin kwam een keer langs om te kletsen, maar een klant kwam binnen en we konden alleen hallo zeggen. Ik keek goed naar hem terwijl hij wegliep, mijn ogen bleven hangen op zijn achterwerk. Ik voelde me zo stout! Eindelijk, sluitingstijd. Kevin sloot de voordeur en we trainden samen. Toen hij klaar was, zei ik hem om te gaan douchen, omdat ik nog een laatste set benen ging doen en dan zou afsluiten. Hij strompelde naar de dameskleedkamer douches. Zodra de deur dicht was, rende ik rond en sloot alles in recordtijd af—ik moest ‘mijn oog op hem houden’. Ik wachtte in de gang op hem, buiten het zicht, en hij deed er eeuwig over. Ik kon mezelf nauwelijks inhouden toen hij naar buiten kwam om zich aan te kleden, maar ik verborg mezelf goed. Hij kwam uit de herenkleedkamer en ging naar het kantoor om het papierwerk te doen. Ik pauzeerde om mezelf te proberen te kalmeren en slenterde de gang door om hem te controleren. “Alles schoon?” vroeg ik, binnenlopend. “Hey. Alles afgesloten?” “Ja.” Ik keek naar de stapel papieren op het bureau. “Ben je bijna klaar?” “Nee, het is het einde van de maand en ik moet alle dagelijkse zaken rectificeren.” Ik wist het. Ik had het gepland. Het was puuuuurfect. “Nou, ik ga douchen en dan vertrek ik, oké? Ik moet vanavond vroeg thuis zijn, ik laat mezelf wel uit.” “Oké, geen probleem,” zei hij, nauwelijks opkijkend. “Rij veilig.” Ik ging de kleedkamer in en keek op mijn horloge. Ik haalde mijn tas van de bank en verstopte het in de douche. Ik dacht dat ik 10 minuten te doden had. Wat doet een geil meisje met 10 minuten voor een seksavontuur? Je weet het wel. Maar ik liet mezelf niet helemaal gaan. Ik was echt gespannen van seksuele spanning; het had zich bijna 24 uur opgebouwd. Ik keek op mijn horloge en sloop naar buiten. Hij was nog steeds in het kantoor. Ik ging naar de voordeur en gaf het een paar luide schudden. Niets van Kevin. Ik sloop terug naar de kleedkamer, opgewonden van ondeugendheid. Ik ging de douche in, kleedde me uit en zette hem aan, de douche die hij gisteravond had gebruikt.
De perfecte hoek om te kijken. Ik haalde mijn fles babypoeder tevoorschijn en strooide een lichte laag op de vloer, zodat ik later zou kunnen zien of hij binnen was gekomen. Ik maakte mijn haar nat. Toen liep ik naar het enigszins defecte toilet en schudde eraan totdat het hameren begon. Ik rende terug naar de douches en begon te shampooën. Ik wist dat de leidingen precies boven het kantoor liepen waar hij aan het werk was. Hij zou denken dat het geluid bij de deur van mij kwam en zou aannemen dat het veilig was om binnen te komen. Mijn tas stond niet meer recht voor de deur. De akoestiek van de kleedkamer maakte de douches vrij stil, zoals ik gisteravond ontdekte. Hij had geen reden om iets te vermoeden! Ik werkte de shampoo tot een schuim, mijn profiel naar de deuropening gericht waar hij langs zou moeten lopen om het toilet te repareren. Ik trok mijn buikje in en stak mijn borst naar voren voor maximaal effect. Ik schuimde en schuimde, mijn ogen dichtgeknepen tegen de zeep. Maar hoe zou ik weten dat hij naar me keek? Ik stelde me voor dat hij daar stond, starend zoals ik had gedaan. Ik zou niet controleren of hij er was. Ik zou het stof later controleren. Mijn zelfbeheersing verloor het. Ik opende langzaam een oog tegen de zeep in en wierp een schuine blik. Hij was daar. Denk ik. Ik opende mijn oog maar een klein beetje voordat er zeep in kwam en het weer dichtkneep, maar ik was er zeker van dat hij daar was. Ik probeerde het cool te spelen, wetende dat als ik mijn oog zou afvegen, hij misschien zou wegrennen. Mijn oog brandde terwijl ik me naar de douche draaide, me voorstellend dat hij naar mijn achterkant staarde. Ik beheerste mezelf en spoelde langzaam en subtiel mijn oog. Ik schuimde nog wat meer, maar kon het niet langer weerstaan. Ik draaide snel mijn hoofd om hem te vangen—hij was er niet meer. Ik spoelde mijn haar uit. Misschien was hij net weggelopen. Misschien voelde hij zich sneller schuldig dan ik en was hij na een korte blik vertrokken. Misschien was hij een homo. En ik had zo’n show voor hem gepland! Trillend van opwinding scheerde ik mijn benen, me voorstellend dat hij er nog steeds was. Herhaalde blikken bevestigden dat hij er niet was. Ik was zo afgeleid dat ik mezelf sneed. Uiteindelijk kon ik het niet langer weerstaan en sloop ik naar de deur. Daar, in het stof, waren de onmiskenbare afdrukken van sneakers. Mijn maag kromp samen. Maar hij was nergens te bekennen. Ik maakte me klaar en kleedde me aan en vond hem nog steeds in het kantoor. “Goedenacht!” kirde ik. “Ja, goedenacht.” Hij keek me niet aan. “Welterusten.” Ik grijnsde naar hem, genietend van die hert-in-de-koplampen bruine ogen terwijl ik naar buiten liep. Ik liep op wolken naar mijn auto. Die nacht masturbeerde ik wel drie uur, dromend van zijn lustvolle ogen die mijn lichaam streelden. Needless to say, ik sliep goed. Ik werd behoorlijk pijnlijk wakker. Deel 3…Dubbel of Niets Zondag was de sportschool gesloten, dus ik kon pas maandag beoordelen welk effect mijn show op Kevin had gehad. Hij hield zich op de achtergrond en begroette me slechts zwakjes. Ik giechelde oncontroleerbaar om de situatie. We hadden het eigenlijk best druk, en de avond ging snel voorbij. We sloten af en ik vroeg Kevin of hij nog ging trainen. Hij weigerde, onder vermelding van een mysterieuze handblessure. “Je zou de andere hand moeten gebruiken,” plaagde ik. Hij kronkelde en zei niets. Ik ging naar de sportschool en trainde alleen, nog steeds giechelend om de situatie. Het is zeker saai om alleen te trainen. Toen ik eindelijk klaar was, stopte ik bij het kantoor. Kevin was daar. “Ga je douchen?” vroeg ik. “Nee, nee, het gaat wel.” “OK, nou, ik ga,” zei ik terwijl ik wegliep. Ik zou hem in de grap moeten laten delen voordat ik vertrok. “Uhhh, Krystal?” riep hij. “Ja?” Hij keek weg. “Ik, uh, moet je iets vertellen.” Hij haalde diep adem. “Um. Het spijt me echt, maar gisteravond begonnen de leidingen te hameren en ik dacht dat je weg was en ik liep binnen en ik zag je onder de douche.” Hij keek me schuldig aan. Ik was sprakeloos. Wat een ongelooflijk moedige zet. Hij kon niet vermoeden dat ik het wist, maar hij was bereid het toe te geven! Maar ik was niet van plan mijn plezier zo snel te beëindigen. Ik zette mijn pokerface op. “Je hebt me gezien?” Hij kuchte. “Ja. Ik wist niet dat je daar was.” Hij klonk zo schuldig. Wreed zei ik niets en staarde hem met een lege blik aan, een giechel onderdrukkend. Uiteindelijk sprak ik. “Nou, vond je het leuk?” “Wat…?” Hij stamelde, me in de ogen kijkend. Ik liep dreigend naar hem toe, en hij deinsde achteruit tegen de muur. “Vond je het leuk wat je zag?” “Nee! Ja! Nee, natuurlijk niet, het was verschrikkelijk!” stamelde hij, verward. “Ben ik verschrikkelijk om naar te kijken?” “Nee, je was prachtig maar ik had het niet moeten doen ik…” “Dus je vond het leuk?” Hij zuchtte. “Ja. Je bent prachtig en ik vond het leuk.” Hij staarde naar zijn voeten, op zijn onderlip kauwend. We stonden op enkele centimeters van elkaar. “Nou,” zei ik uiteindelijk, met zoveel mogelijk kilte in mijn stem. “Ik moet je iets vertellen, Kevin.” Hij zei niets. “Ik weet dat je naar me hebt gekeken.” Hij keek op, geschrokken en verward. “Maar…hoe…” “Ik weet dat je naar me hebt gekeken omdat ik de vorige nacht jou betrapte.” Zijn ogen puilden uit. “Per ongeluk,” voegde ik er snel aan toe. Plotseling schaamde ik me dat ik niet de moed had gehad om het hem te vertellen. Mijn moed verliet me. Ik keek naar mijn schoenen en slikte. Nou, als ik dit goed wilde doen, zou ik de muziek onder ogen moeten zien en hem in de ogen moeten kijken. Dat deed ik. “Maar in tegenstelling tot jou had ik niet de moed om het je te vertellen. Dus bedacht ik een plan om jou mij te laten zien en dan zouden we quitte staan.” Ik kon de radertjes in zijn hoofd zien draaien. “Het spijt me, Kevin.” “Oh.”
“Daarom rende ik hier vrijdag weg.” Kevin glimlachte voor het eerst die avond naar me. “Was ik zo afschuwelijk om naar te kijken dat je hier weg moest rennen?” Ik proestte van het lachen. “Nee, Kevin, je zag er echt goed uit. Je bent een knappe vent. Maar ik voelde me zo schuldig dat ik je niet onder ogen kon komen.” Ik keek op naar zijn kleine grijns. “Bedankt dat je zo’n gentleman bent om het me te vertellen. Je bent echt aardig.” Ik leunde omhoog en kuste hem voordat een van ons wist wat er gebeurde. Ik stapte achteruit, knipperend van verbazing. We staarden elkaar aan. “Wauw,” zei ik en glimlachte naar hem. “Nou, het was een interessante avond,” zei ik, terwijl ik achteruit liep. “Maar ik moet douchen,” snorde ik in mijn meest verleidelijke stem. Ik draaide me doelbewust om en liep het kantoor uit naar de kleedkamer. Zodra ik in de kleedkamer was, kleedde ik me uit, pakte mijn spullen en rende de douche in, alles in ongeveer 10 seconden. Mijn hart bonsde. Zou hij me volgen? Wilde ik dat hij dat deed? Wat zou er gebeuren? Ik nam de douchekop tegen de muur, zonder zicht vanuit de deuropening. Als hij geïnteresseerd was, zou hij binnen moeten komen. Ik zette de douche aan en stond met mijn rug naar de deur en liet het water over me heen stromen. Ik tintelde van opwinding. Uiteindelijk kon ik de spanning niet langer verdragen en keek over mijn schouder. Mijn hart sprong op—hij was daar. Hij was de doucheruimte binnengekomen en was naakt, en hij streelde zichzelf. Gedurfde zet! Onze ogen ontmoetten elkaar. Het geluk is met de durfals. “Stop daarmee.” Ik beval. Hij stopte, plotseling onzeker over mijn bedoelingen. Ik kromde mijn vinger naar hem, wenkend dat hij dichterbij moest komen. Hij liep naar me toe, onbedekt. Ik hield mijn ogen in de zijne. “Zal je je aan mijn regels houden?” “Ja, absoluut.” Ik wenkte hem nog dichterbij, hij was slechts een paar meter van me verwijderd. “Zal je je aan mijn regels houden?” vroeg ik opnieuw. “Ja.” “Je mag kijken, maar niet aanraken,” zei ik, terwijl ik zijn hand pakte en tegen de muur legde. Mijn rug nog steeds naar hem toe, draaide ik me om en pakte zijn andere hand en legde die ook tegen de muur, zodat hij me met zijn armen en lichaam insloot. Ik draaide de douchekop recht naar beneden en draaide me toen terug om in zijn ogen te kijken met een doelbewuste glimlach. Ik voelde me zo veilig ondanks de situatie, ik wist dat ik de volledige controle had. Ik draaide me snel om en kuste hem, mijn borst tegen de zijne drukkend en zijn ‘opwinding’ tegen mijn buik duwend. We kusten lang, terwijl ik zijn rug streelde. Hij haalde een hand van de muur en omhelsde me, maar ik legde die terug en hij verzette zich niet. Uiteindelijk, dromerig, verbrak ik de kus. Met een twinkeling in mijn ogen draaide ik me om, wetende dat hij mijn borsten nog steeds niet had kunnen zien. Hij mompelde constant over hoe mooi ik was en andere lieve woordjes. Ik pakte mijn shampoo en begon in te zepen, zorgend dat er veel schuim over mijn voorkant stroomde. Ik duwde mijn billen tegen hem aan, wiegend op zijn keiharde lul. Toen ik goed en ingezeept was, draaide ik me langzaam om, nog steeds bezig met mijn haar. Zijn ogen dwaalden over mijn lichaam. Ik grijnsde de hele tijd naar hem, genietend van hoe hij mijn lichaam in zich opnam. Mijn borsten wiebelden terwijl ik inzepte en ik versterkte het effect zo goed als ik kon. Ik leunde achterover, spoelde mijn haar uit en wiebelde nog meer. Ik kwam weer omhoog en kuste hem opnieuw. “Vind je dat leuk?” vroeg ik hees. “Oh ja,” zuchtte hij. “Ik denk dat ik nu jouw haar moet doen.” En dat deed ik, zorgend dat ik hem veel kussen gaf en onze borsten tegen elkaar wreef. Nadat ik hem had afgespoeld, richtte ik de douchekop weer naar beneden en leunde tegen de muur in de waterval. Langzaam, terwijl ik naar zijn gezicht keek, pakte ik de zeep en begon mijn lichaam in te zepen. Hij keek waarderend toe, betoverd door mijn show. Toen ik klaar was, vroeg ik hem of er delen waren die ik had gemist. “Je borsten hebben nog wat nodig,” kwijlde hij bijna. Ik gaf ze veel extra aandacht, spelend voor mijn publiek. “Is dat goed?” zuchtte ik. “Oh ja.” “Nou, ik kan iets bedenken dat gewassen moet worden,” zei ik, knipogend, en begon zijn borst en armen in te zepen. Ik spoelde hem af en hurkte neer om zijn benen te wassen. Zijn erectie sprong in de lucht op enkele centimeters van mijn gezicht. Ik was nog nooit zo dichtbij en persoonlijk geweest met een echte lul. Ik waste zijn benen, af en toe een kneepje in zijn lid gevend, altijd een scherpe zucht ontlokkend. Ik stond op en spoelde hem weer af, keek hem toen in de ogen terwijl ik voor hem neerknielde.