Iedereen op de tour wist dat ze uit konden slapen. Er was een andere vlucht gecharterd om het gezelschap naar Amsterdam te brengen voor de op één na laatste show, dus er was geen behoefte aan een vroege start van iemands dag. Piet stond op om te plassen, en toen hij terugkwam naar bed, werd zijn vriend net wakker. “Hallo,” zei Karel. “Goedemorgen, sexy,” antwoordde Piet, en ze kusten. Hun kus begon als een saaie, onopvallende ‘goedemorgen’-gebaar, maar de urgentie groeide langzaam totdat Karel dominant bovenop zijn vriend rolde, wanhopig proberend kunst te maken op de achterkant van Piet’s keel met de punt van zijn tong. “We hebben ons huwelijk nog niet geconsumeerd,” fluisterde Karel, zijn lange, zwarte haar cascaderend op Piet’s borst, zijn tepels kietelend. Zijn lul was stijf in zijn boxershort. “Wat?” antwoordde Piet. Engels was de tweede taal van de Mexicaan. “We hebben nog niet geconsumeerd…” “Ik weet wat je zei,” onderbrak Piet, “maar ik denk dat je ‘geconsummeerd’ bedoelt, niet ‘geconsumeerd’. Weet je wat het betekent?” “Het betekent dat we een extra-speciale huwelijksneuk krijgen,” verklaarde Karel. Piet keek omhoog naar zijn mooie vriend, zuchtend terwijl hij probeerde niet te giechelen. Een ‘extra-speciale huwelijksneuk’? Karel’s occasionele misverstanden in het Engels waren zo verdomd schattig. “Nee, kerel, dat is… nee… dus, ten eerste, zonder in details te treden, consumptie is een kerkding, en geen van ons is religieus, dus fuck die onzin. Ten tweede, consumptie komt na het daadwerkelijke huwelijk, niet na het aanzoek. En ten derde,” concludeerde Piet met een ondeugende twinkeling in zijn ogen, “als je daarheen gaat, betekent het dat ik een maagd moet zijn vanaf nu tot we trouwen, dus handen af.” Karel’s erectie spande in zijn onderbroek terwijl Piet speels onder hem vandaan rolde. Hij stond op en begon zich klaar te maken voor de dag. “Schat,” protesteerde Karel, wijzend naar zijn gezwollen paal. “Wil je hier niet wat van?” Piet’s kutje trilde. Natuurlijk wilde hij dat, maar hij dacht dat dit een leuk spel zou zijn. “Wou dat ik je kon helpen,” haalde hij zijn schouders op, “maar ik maak de regels niet.” Karel voelde zich gefrustreerd. Hij wilde wanhopig zijn aanstaande huwelijk consumeren, en zijn ochtenderectie ging nergens heen. Piet sprong onder de douche. Zijn dikke, schouderlange rode haar was ingeschuimd toen hij een schaduw bij de badkamerdeur opmerkte. Het was Karel, die zich aftrok en hem bekeek. Piet spoelde de shampoo weg voordat hij zijn billen stevig tegen het glas van de douchecabine drukte, zijn vriend een goed zicht gevend op wat hij niet kreeg. Hij reikte naar de zeep en liet het langs zijn spleet glijden, zijn billen wijd open trekkend, en drukte ze weer tegen het glas. De schaduw bij de deur verdween, en Piet maakte zijn douche af. “Vond je de show leuk?” plaagde hij, zich afdrogend naast hun hotelbed. “Dat was zo verdomd heet,” gaf Karel toe. Piet glimlachte toen hij een klein balletje tissues naast het bed zag. Hij kuste zijn verloofde op de wang. Ze kleedden zich aan en gingen naar beneden voor een laat ontbijt voordat hun bus naar het vliegveld vertrok. De landing in Amsterdam verliep zonder problemen, en de bands en crew checkten in bij hun dure, weelderige thuis-weg-van-huis voor twee nachten. Ze waren slechts een blok verwijderd van de kust. Het weer was perfect, de lucht was diep en helder blauw, en de rooftop bar en het zwembad waren pure rock-‘n-roll decadentie. Arie dook erin als een olympische zwemmer, zijn lange, natte haar uit zijn gezicht zwaaiend voordat hij een koel biertje bestelde. “Dit is het leven, jongens,” verklaarde hij, zijn ijskoude drankje in de lucht houdend, proostend op welke welwillende godheid hem deze perfecte dag had geschonken. “Welkom in de Zonneschijn Staat, de beste plek op aarde.” Piet gebruikte de zwembadtrap om langzaam het water in te waden, en Karel volgde. Voor zo’n warme dag was het zwembad verrassend kouder dan ze hadden verwacht, en het duurde een paar momenten voordat Karel de moed verzamelde om zijn kruis onder te dompelen. Bijna magisch verschenen er twee biertjes — een voor Karel, en een voor zijn vriend. De drie metalheads zwommen, spetterden en dronken, genietend van een perfect moment in de zon. Candii arriveerde bij het zwembad met een donkere zonnebril, een strakke bikini en een paar slippers. Arie merkte op dat ze haar teennagels zwart had gelakt. Ze ging voorzichtig het water in. “Hallo jongens,” zei ze, haar rockster op de wang kussend, “hebben jullie het naar je zin?” “Verdomme ja,” antwoordde Arie. “Dit is het verdomde beste, Candii,” sputterde Piet. Hij nam een slok van zijn koude biertje. “Ik ben zo blij, schatje.” Haar neppe plastic tieten, nauwelijks in haar bikinitopje gepropt, leken bijna drijvend. Redders waren deze middag niet nodig. Als iemand dreigde te verdrinken, had Candii als drijfmiddel kunnen dienen. “Trouwens, ik heb een aankondiging,” voegde Piet toe. Hij keek naar Karel, om er zeker van te zijn dat het goed voor hem was. Zijn vriend knikte. “Karel en ik gaan trouwen,” straalde hij. “Geen fuckin’ manier,” zei Arie. Zijn mond viel open van complete verbazing. “Ja,” zei Karel, “het is waar. Ik heb deze idioot ten huwelijk gevraagd, en hij zei ja.” “Omdat deze idioot van je houdt,” antwoordde Piet, zijn armen om de nek van de Mexicaan slaand. Candii klapte in haar handen van vreugde. “Dit is het beste nieuws ooit! Een bandhuwelijk op onze tour! Kunnen we iets speciaals doen om het te markeren?” Zowel Karel als Piet schudden hun hoofden, het aanbod wegwuivend. “Dank je, Candii,” zei Karel, “maar we organiseren iets kleins als de tour voorbij is.” Candii pruilde. Ze had daar andere ideeën over. Maar voor nu spetterden, speelden en dronken de vier van hen, en onder het wateroppervlak kon Karel nauwelijks zijn handen van de sappige maar onverwacht verboden kont van zijn vriend afhouden. Terwijl de zon begon onder te gaan en het zwembadgebied begon te kalmeren, begon Arie plannen te maken voor de avond. Hij voelde zich een beetje dronken. “OK

Iedereen, jullie zijn op mijn terrein en in mijn geboortestad, en ik neem jullie allemaal mee voor een avondje uit. Ga terug naar jullie kamers, kleed je om, en we ontmoeten elkaar in de lobby over een half uur.” Ace begeleidde het viertal naar een Cubaans bar en restaurant niet ver van hun hotel. Hij kende de plek goed, aangezien hij hier al vaak was geweest. Het was een warme, vochtige avond, en terwijl ze naar hun tafel werden geleid, vroeg de ober om hun drankbestelling. “Vier Cristals, alstublieft,” antwoordde Ace, en binnen enkele ogenblikken stonden er vier ijskoude Cubaanse biertjes op hun tafel. “Ik dacht dat er een handelsverbod was?” vroeg Carlos fronsend van verwarring. “Ssst,” kwam Ace’s reactie. “Wat ben je, het Ministerie van Buitenlandse Zaken? Drink het gewoon,” zei hij, terwijl hij de helft van zijn fles in een paar snelle slokken opdronk. Pete nam een slok. “Verdomme, dat is goed,” beoordeelde hij. Hij bekeek het etiket op de fles — ja, de drankjes leken echte Cubaanse importen te zijn. Hij vroeg zich af of er ook Cubaanse sigaren beschikbaar waren. Hij zou graag op een dikke willen zuigen. Ace bestelde voor iedereen, en kort daarna arriveerde een banket van Cubaans eten. Ze aten goed, hoewel Carlos iets te zwaar ging op de chili. “Dat was een geweldig maal. Ik zit erg vol,” boerde Carlos, “maar tegelijkertijd, onbevredigd.” Candii was verrast dit te horen. De maaltijd was geweldig, haar gezelschap had vloeibaar goud in deze tour gegoten en de bands bereikten nieuwe doelgroepen; waarom zou iemand zich onbevredigd voelen? “Het lijkt erop dat ik mezelf moet afrukken totdat we getrouwd zijn,” vervolgde Carlos. “Pete is een herboren maagd totdat we de knoop doorhakken.” Pete legde het gesprek van vanmorgen uit en het misverstand dat erachter lag. Zowel Ace als Candii grinnikten inwendig, zich afvragend hoe lang Carlos het zou volhouden. “Je zou ook niet moeten rukken,” grapte Ace. “Ik ben bang dat je gewoon zult moeten wachten.” Hij grijnsde. “Ik hoop dat je ballen niet ontploffen in de tussentijd, maar de kerk zegt dat masturbatie slecht is.” Hij lachte toen hij Pete’s ondeugende glimlach zag, gekoppeld aan Carlos’s pijnlijke grimas. “Fuck de kerk,” kwam Carlos’s pittige, no-nonsense antwoord. Hij stak zijn middelvinger op naar de hemel. “Dus ik neem aan dat jullie huwelijk geen religieuze aangelegenheid zal zijn?” vroeg Candii, al vermoedde ze het antwoord. Nog een ronde biertjes landde op de tafel. Pete schudde zijn hoofd. “Fuck nee. En als ik eerlijk mag zijn, mijn hoofd draait nog steeds van dit alles. Ik kan nog steeds nauwelijks geloven dat Carlos me überhaupt heeft gevraagd om met hem te trouwen. Ik verwacht half om wakker te worden en te ontdekken dat dit allemaal een droom is geweest. Maar als dit echt is, zou een rustige burgerlijke ceremonie prima voor mij zijn, zolang we daarna maar hard kunnen feesten.” Candii sloeg deze informatie op. Carlos knikte instemmend. “Het is echt, schat,” fluisterde hij zachtjes tegen zijn drummer, terwijl hij een kus op zijn zoete nek plantte. “Esto no es un sueño. Te amo, mijn sexy bro.” Candii probeerde haar gedachten te ordenen. “Maar als je gaat … wacht even, laat me even teruggaan … zoals, voltrekking is een religieus ding, dus ik denk dat ik het niet begrijp. Waarom doet Pete alsof hij een maagd is terwijl hij dat duidelijk niet is?” Pete bloosde een beetje. Candii had gelijk; hij was een totale slet voor pik. “Carlos bracht het in eerste instantie ter sprake,” zei hij, wijzend met zijn duim in de richting van zijn vriend, “dus vraag het misschien aan hem.” “Wacht, dus je zou me vanmorgen hebben laten neuken?” daagde Carlos uit. “Jij bent de heetste man die er is,” antwoordde Pete, “en ik ben de jouwe wanneer je maar wilt, maar ik dacht dat dit misschien leuk zou zijn.” Pete’s glimlach was verrukkelijk ondeugend, en Carlos nam een moment om te verwerken wat zijn vriend zei. “Ga je me plagen?” vroeg Carlos. “Misschien.” Pete’s grijns was nu een kilometer breed. “Ik weet dat je van de show hield die ik je vanmorgen gaf.” Candii draaide haar hoofd. “Wacht, wat?” “Hij rukte zich vanmorgen af terwijl hij me zag douchen,” vervolgde Pete. “Ik spreidde mijn billen tegen het glas, liet hem mijn gat zien, en toen ik eruit kwam, vertelde hij me dat het hem klaar liet komen.” Carlos knikte. “Het is waar.” “Verdomme, man,” lachte Ace, “je gaat zo naar de hel.” Als reactie stak Carlos opnieuw zijn middelvinger op naar de hemel, voor het geval ze het daarboven de eerste keer hadden gemist. “Ik zag de bal tissues,” onthulde Pete, hoofdschuddend van ongeloof. “Al dat verspilde sperma.” Ace richtte zijn blik op Carlos. Hij wilde testen waar de tijdelijke grenzen lagen. “Er is een badkamer daar,” zei hij, vaag wijzend in de algemene richting van het toilet van het restaurant. “Hypothetisch, als ik tegen je zou zeggen, ontmoet me in het tweede hokje over vijf minuten, ik zal op mijn knieën wachten en je kunt mijn gezicht neuken totdat je touwen schiet, wat zou je dan doen?” Pete was nieuwsgierig naar Carlos’s antwoord op deze intrigerende vraag. “Niet totdat Pete en ik getrouwd zijn.” Candii was verbijsterd. “Dus … wacht … jullie zijn vanaf nu monogaam?” “Fuck nee,” hoestte Pete, halverwege een slok koel Cubaans bier. “Dus … fuck … wacht, wat?” zei een verwarde Candii. Ze zette haar bier op tafel en gooide haar handen in de lucht. “Ik begrijp er nu niets meer van.” “Pete en ik zijn niet het monogame type,” zei Carlos. “We hebben ons gesprek gehad, en we weten waar we staan. Onze intentie is om trouw te zijn aan elkaar in ons hart. Maar als hij me gaat plagen totdat we de knoop doorhakken, ga ik niet achter zijn rug om vreemdgaan.” “Ja, ik hoor wat je zegt,” verleidde Ace, “maar dit is niet achter Pete’s rug om, hij zit recht naast je, en ik maak van deze gelegenheid gebruik om je eraan te herinneren dat de badkamer daar is.” Hij opende zijn mond wijd en liet zijn sletterige tong eruit hangen. “Vertel me niet dat je hier geen trek in hebt,” zei hij, zuigend op een vinger zo hard dat zijn wangen bijna naar binnen trokken.

Ingestort. “Je kunt mijn gezicht gebruiken voor schietoefeningen.” Candii keek op naar haar rockster’s wijd open mond. “Als Carlos je mond niet wil, ken ik iemand die dat wel wil.” Ze kreunde zachtjes en kietelde haar toyboy onder de tafel. De maaltijd was vullend, maar Ace had trek in sperma. “Excuseer ons even,” zei hij. Hij pakte Candii’s hand en leidde haar naar de badkamer. Pete draaide zich naar zijn partner. “Alles oké?” Carlos was klaar voor de uitdaging. Zijn donkere Latijnse ogen stonden in vuur en vlam. “Zeker weten, schat. Ik ga kijken hoe lang ik het volhoud met jouw kerkelijke maagdelijkheid.” Pete wist dat hij zou breken als zijn vriend serieus zou worden. Carlos was onweerstaanbaar. Een paar minuten later liep Candii terug naar hun tafel. Ace volgde een paar seconden later, terwijl hij met de achterkant van zijn hand zijn mond afveegde. De rekening lag op tafel. Candii gooide Swallow’s creditcard neer en de schuld van de avond was meteen vereffend. “Laten we teruggaan naar het hotel,” zei ze, terwijl ze met haar wimpers knipperde. “Grote dag morgen.” Ace hielp haar opstaan van haar stoel en gaf haar een klein kneepje in haar kont toen ze opstond. “Stoute jongen,” berispte ze, “je maakt misbruik van me. Daar ga ik je later voor straffen.”

*

Het gezelschap van vier liep terug naar het hotel en nam de lift naar boven. Ace en Candii verdwenen, terwijl ze Pete en Carlos een goede nacht wensten. “Zie jullie morgenochtend beneden,” zei Candii. “Ontbijt om 10.30.” Pete haalde hun kamersleutel tevoorschijn en opende de deur. “Verdorie, het is heet hier,” zei hij, terwijl hij naar de afstandsbediening van de airconditioner reikte. Een paar seconden later stroomde er een koele kunstmatige bries door hun kamer. Carlos liep naar de badkamer en sloot de deur achter zich. “Alles oké daarbinnen, schat?” vroeg Pete. “Ja… geef me even,” kwam het voorzichtige antwoord. Vijf minuten later hoorde Pete het water lopen. “Je hebt jezelf weer afgetrokken, nietwaar?” daagde hij uit. “Het eten viel niet goed,” antwoordde Carlos. “Misschien heb ik te veel chili gegeten.” Toen de stank Pete’s neusgaten bereikte, wist hij dat zijn vriend de waarheid sprak. “Zet de afzuigventilator aan, man, dit is echt erg.” Carlos ging op bed liggen en wreef over zijn pijnlijke buik. Pete voelde zich prima. Hij stuurde een bericht naar Ace. ‘jij en candii oké na de maaltijd?’ Ace: ‘ja waarom?’ Pete: ‘geen reden’ Misschien had Carlos te veel chili gegeten, of misschien had hij gewoon pech met het eten. Hoe dan ook, het zou een vroege avond worden en er zouden geen huwelijken worden geconsumeerd deze avond. De jongens lagen in bed en keken naar het lokale late night nieuws. De voorspelling voor morgen was temperaturen in de dertig graden. Ze dronken allebei veel water. “Ga je morgen oké zijn?” vroeg Pete, terwijl hij over de gevoelige buik van zijn vriend wreef. “Ik voel me al beter,” kwam het antwoord. “Je weet wat ze zeggen, beter eruit dan erin.” Pete glimlachte en kuste Carlos lief op de lippen. “Welterusten, mijn sexy Mexicaanse metalhead.” “Dulces sueños, mi amor.” De airconditioner rommelde de hele nacht zachtjes.

*

Iedereen verzamelde zich de volgende ochtend rond de ontbijttafel. Ace stapelde zijn bord vol met gegrilde tomaat, verwelkte spinazie, hash browns en toast. Candii schepte wat yoghurt op een kom muesli en bracht het naar hun tafel. Ze kwam terug om twee sterke koffie te halen, een voor haar rockster en een voor zichzelf. De liftdeur pingde en Carlos en Pete verschenen. Ze waren halverwege hun ontbijt toen Ace zich Pete’s vage sms van gisteravond herinnerde. “Alles goed met jullie?” vroeg hij. Pete was het even vergeten. “Huh?” “Je sms’te me gisteravond of Candii en ik ons goed voelden na het avondeten.” “Die maaltijd ging er bij mij meteen doorheen,” onthulde Carlos. “Ik voel me nu prima. Ik weet niet wat het was. Waarschijnlijk te veel chili.” “Ik dacht dat Mexicanen hun chili wel aankonden,” mijmerde Ace. Pete mengde zich in het gesprek. “Dat dacht ik ook.” “Vertrouw erop dat Ace je voedselvergiftiging bezorgt de avond voor een optreden,” grapte Candii, terwijl ze haar rockster lichtjes onder de tafel schopte. “Hé, geef mij niet de schuld!” protesteerde Ace, zijn gezicht vol hash brown. “Ik ben al een miljoen keer in dat restaurant geweest, en het is altijd geweldig geweest!” “Maak je geen zorgen, Ace,” stelde Carlos gerust. “Ik heb gewoon de kamer even laten stinken.” Candii kneep komisch haar neus dicht als reactie. “Ik ben 100% voor vandaag,” vervolgde de sexy frontman van Ass To Mouth. “We gaan Amsterdam een nieuwe kont scheuren.” “Of misschien een nieuwe boipussy,” zei Ace grijnzend. “Ik weet dat jij en Pete binnenkort gaan trouwen, Carlos, maar je mag mij altijd een nieuwe boipussy scheuren.” Candii schopte haar rockster weer onder de tafel, maar dit keer iets krachtiger. Ze voegde een frons toe aan het geheel. “Trouwens, Candii,” vroeg Pete, “waar spelen we vandaag?” Hij verwachtte dat ze een locatie zou noemen die hij nog nooit had gehoord. Het maakte hem eigenlijk niet uit waar ze speelden, hij was gewoon nieuwsgierig en maakte een casual gesprek. Candii slikte haar hap yoghurt en muesli door voordat ze antwoordde. “Op het strand.” Carlos kuchte van verrassing. “Kom hier.” Met een verleidelijke, gekrulde vinger leidde Candii de muzikanten naar het raam, terwijl ze haar kop koffie meenam. “Zie je dat podium daar?” Ze wees naar een tijdelijk rock ’n roll podium, in de nabije verte, op het noordelijke deel van het strand van Scheveningen. “Dat is voor ons. En vanavond wisselen we de twee hoofdacts om. Ass To Mouth speelt als voorlaatste, en Boipussy zal de show afsluiten.” Ace begon te protesteren. Hij wilde zeggen dat Boipussy duidelijk de meest junior band op het programma was die nog niet eens hun eerste plaat had uitgebracht, maar Candii stopte hem voordat hij begon. “Hou je mond,” zei ze, terwijl ze hem in de borst prikte. “Ik weet al wat je gaat zeggen, dus hier is mijn antwoord. Scheveningen is de thuisbasis van Boipussy, en ik wil dat jij en de rest van je band een nacht hebben die je nooit zult vergeten.” Wat dat betreft hoefde Candii zich geen zorgen te maken. Ace zou

hij zou deze afgelopen twee weken nooit vergeten zolang hij leefde, en ze waren nog niet eens voorbij. “En trouwens,” vervolgde Candii, “ik ben de baas.” Ze dronk de rest van haar koffie op, draaide zich om en liep weg. Pete staarde uit het raam naar het strand. Verdomme, ze zouden vanavond op dat podium spelen? Op het strand van Scheveningen? Hij kon niet geloven wat er gebeurde. Maar het was echt, en later die middag bracht een vloot minibussen de vijf bands en hun crew over de brug naar het tijdelijke podium van vanavond. De soundcheck verliep snel en de jongens werden aan hun lot overgelaten terwijl Kuntlapper, de eerste band van vandaag, het podium betrad. Ace, Carlos en Pete lagen achterover in strandstoelen, zonnebrillen op, met hun VIP All Access-passen bungelend om hun nek. De menigte begon zich te verzamelen en te groeien. “Geen bate room vandaag,” merkte Ace op. “Zou ook niet echt werken op een strand,” antwoordde Carlos. “Tenzij het een naaktstrand was,” voegde Pete toe. “Als je stiekem genoeg bent, is het hele strand een bate room.” “Geweldig idee voor een lied,” verklaarde Ace. “Hebben jullie ooit seks gehad op het strand?” “Amsterdam heeft niet veel stranden,” antwoordde Carlos. “En hoewel ik van het strand hou, haat ik het om zand in mijn spleet te krijgen,” vertelde Pete, waarmee hij Ace’s vragenlijn afsloot. “Ben je ooit geneukt met zand in je kont? Eén ster, zou het niet aanraden.” Carlos trok zijn wenkbrauwen op van nieuwsgierigheid. Hij zou graag de rest van Pete’s verhaal horen, maar dat kon wachten tot een andere dag. Ze zaten in stilte onder de felblauwe lucht terwijl het strand begon te schudden van de metalriffs. “Ik kan niet geloven dat dit echt is,” zei Pete. “Ik weet het,” antwoordde Ace. “Hetzelfde.” Ze leunden een paar momenten achterover. “We moeten uit de zon,” zei een verstandige Carlos, “voordat we verbranden.” “Ik dacht dat Mexicanen gewend waren aan de hete zon?” vroeg Ace. “Ik kom uit een deel van Mexico waar het klimaat koeler is. Aan de Stille Oceaan. Dat verklaart waarschijnlijk ook mijn reactie op de chili van gisteravond. Het is veel heter in Nederland dan waar ik vandaan kom, en ik wil geen zonnesteek krijgen voordat we spelen.” “Goed idee,” stemde Pete in, “laten we gaan.” De drie amigos gingen backstage op zoek naar schaduw en verfrissingen. * De zon ging onder in het westen, maar de nacht was warm, de lucht was dik, en het feest was net begonnen. Schijnwerpers verlichtten het strand terwijl Femboy Hooters hun set beëindigden. De DJ van de avond vulde de pauze tussen de bands met knip- en snijwerk van death metal. Hoofden knikten op en neer in de maat van de muziek terwijl duizenden hete, langharige metalheads koud bier door hun keel goten.