“You hebt uw bestemming bereikt,” vertelde mijn vrouwelijke navigatie-assistente me zelfverzekerd terwijl ik naar de torenhoge smeedijzeren poorten reed. Ik leunde uit het raam en voerde de toegangscode in; de gotische poorten kreunden terwijl ze met tegenzin naar binnen zwaaiden en me toegang verleenden. Raven krasten en vlogen boven mijn hoofd; ik zou niet verbaasd zijn als deze plek in een Hammer House of Horror-film had gefigureerd, maar mijn god, het was indrukwekkend. Het jonge stel dat me volgde in hun blitse Range Rover zijn mijn potentiële kopers; ze huren momenteel en hebben een obscene hoeveelheid geld klaar om te besteden aan het juiste pand, en ik was er zeker van dat dit pand aan al hun eisen voldeed. De oprijlaan kronkelde rond het landhuis en toen het eindelijk in zicht kwam, hoopte ik dat ze versteld zouden staan. Toen ik uit de auto stapte, kraakten mijn bruine brogues op de grindoprit terwijl ik naar de indrukwekkende eiken voordeur liep met zijn uitgebreide gotische ijzeren scharnieren. Ik keek omhoog en scande de Victoriaanse rood bakstenen gevel, een werkelijk indrukwekkend landhuis met zoveel karakter dat het leek te sijpelen uit de vensters met kruiskozijnen. Ik draaide me om en zag dat mijn kopers aan de grond genageld stonden en naar het landhuis staarden. “Verdomme,” mompelde de echtgenoot en riep toen: “Hé David, je bent er zeker van dat dit binnen ons budget valt?” Ik was hier om Crispin van der Velde te ontmoeten, een lokale legende in landelijk vastgoed; als het niet een paar miljoen waard was, was hij zeker niet je man. En ik was hier om mogelijk een meer persoonlijke dienst te verlenen… als ik dat zou willen. Maar ik loop op de zaken vooruit, laat me uitleggen hoe ik hier in de eerste plaats terecht ben gekomen.
Ik ben David, een zes voet lange Nederlandse blondharige, blauwogige heer die probeert in goede vorm te blijven, een redelijk succesvolle vastgoedhandelaar en ondernemer, nu begin vijftig en single. Ik leef comfortabel genoeg met een gezonde huurportefeuille, ik heb een mooie auto, draag klassieke Nederlandse maatkleding en geniet van een druk sociaal leven. Ik heb door de jaren heen een paar dames “geïnterviewd”, maar na een paar rommelige scheidingen is mijn interesse afgenomen; eigenlijk ben ik tevreden met mijn leven. Het afgelopen decennium zijn mijn seksuele interacties gecontroleerd door mijn eigen hand en ik ben vaak afgedwaald naar meer, laten we zeggen “ongebruikelijke” pornografie. Hoe dan ook, genoeg over mijn seksuele geaardheid voor nu. Een paar jaar geleden werd ik geïntroduceerd in de wereld van vastgoed “zoekers” die een klein zwart boekje hebben met vermogende klanten die op zoek zijn naar hun droomhuis. Het zijn meestal stadsbewoners zonder vrije tijd die willen ontsnappen naar het platteland met de echtgenoot of echtgenote en 2,4 kinderen, meestal Tabitha, Hugo of Mercedes genoemd voor de nouveau riche. Ze geven me criteria, aantal slaapkamers, afstand tot een hoofdspoorwegstation, misschien een weiland voor de pony, je snapt het wel. Maar het beste is dat er geen financiële uitgaven zijn voor ondergetekende en wanneer de deal rond is, ontvang ik een mooie 0,75%. Wacht, hoor ik je zeggen, dat is een schamel bedrag; nou, doe de rekensom op twee miljoen en het is inderdaad een zeer gelukkige dag. Maar natuurlijk heb je een insider nodig, iemand die je binnen kan krijgen voordat het landhuis op de markt komt, ik heb er een paar, maar niemand zoals meneer Crispin van der Velde. Waar moet ik beginnen? Opgeleid aan het gymnasium, geboren in oud geld en verzekerd van een gemakkelijke doorgang door het leven, gewend om om te gaan met de hogere kringen van de samenleving, hij is waarschijnlijk aan de meesten van hen verwant. Meestal in krijtstreeppak in de stad of in groene jachtkleding wanneer hij in het weekend het geweer van zijn grootvader richt op een nietsvermoedende fazant, zoals Prins Andrew zie je hem nooit zweten. Hij is nu eind vijftig, lang en slank met een androgyne uitstraling, golvend ravenzwart haar, grijs aan de slapen en een miljoen watt glimlach, moeiteloos charmant en geestig, een must op elk sociaal evenement. Waarom gebruikt C. van der Velde Esq. mij dan momenteel als zijn zoeker, een lokale jongen die het goed heeft gedaan, terwijl hij omringd is door aanbiddende mannen en vrouwen? Laten we een paar maanden terugspoelen en ik ben op een saaie liefdadigheidsbijeenkomst, langzaam op weg naar de uitgang, wanneer de eerder genoemde Van der Velde op me afkomt als een hittezoekende raket. Hij stak zijn arm uit en bood een perfect gemanicuurde hand aan, “David, toch?” “Ja,” sprakeloos dat hij mijn naam kende, zelfs dat ik bestond, nam ik zijn hand en we schudden elkaar de hand. Nu weet ik niet hoe het met jou zit, maar als ik een man voor het eerst ontmoet, is de handdruk stevig, niet bottenverpletterend, maar assertief; maar zijn handdruk was warm, bijna verleidelijk en bleef misschien een beetje te lang hangen. Hij keek me in de ogen en ik voelde mijn ziel soort van smelten en samensmelten met de zijne. Hij sprak uiteindelijk: “Leuk je eindelijk te ontmoeten, laten we ergens intiemer gaan praten en zaken doen.” Intiem, ik vond dat een vreemd woord, maar hé, meneer Crispin verdomme Van der Velde kent mijn naam en hij wil zaken doen, kom maar op. We wandelden naar buiten en liepen door de uitgestrekte tuinen totdat een kleine prieel in zicht kwam, het keek uit over een prachtig meer, waterhoentjes kwaakten en buizerds floten boven ons. “Perfect, vind je niet?”, vroeg hij, ik knikte en hij ging zitten en klopte op de plek naast hem. Hij haalde een zilveren heupfles uit een binnenzak, schroefde de kettingdop los en nam een lange slok, waarna hij me de fles aanbood. Ik ging zitten en nam een grote slok, het was goede single malt en verwarmde mijn lichaam en ziel. “Dus meneer David, ik hoor dat je een dodelijk zwart boekje hebt, een waar ik zeer in geïnteresseerd zou zijn.” “Meneer Van der Velde,” hij hief zijn arm op, “Alsjeblieft, noem me Crispin, geen formaliteiten nodig.” We praatten een tijdje over zaken en huizen en ik begon…
om zich op zijn gemak te voelen met zijn gemakkelijke charme en humor. Vaak lagen we dubbel van het lachen bij het ophalen van oude bekenden, epische deals en epische mislukkingen. Hij zuchtte en nam nog een slok uit de fles, trok toen twee sigaren uit een andere zak, stak ze allebei aan en gaf mij er een. Hij nam een diepe trek van de sigaar en ademde uit, de rook kringelde rond in de avondbries. Ik bestudeerde de zijkant van zijn gezicht, de sterke kaaklijn, zijn elegante lange nek, het ademde allemaal adel uit. Hij draaide zich snel om en hield mijn blik vast en ik zag misschien een vleugje verdriet in zijn asgrijze ogen, voor het eerst voelde ik een zekere mate van kwetsbaarheid. Toen hij eindelijk sprak, was het zachter, niet zo zelfverzekerd “David, ik hoop dat ik iets in jou zie dat mogelijk interessant kan zijn voor ons beiden, een verwante ziel misschien, iemand met wie ik umm…..mogelijk beter kennis kan maken, misschien af en toe mij kan vereren met wat persoonlijke aandacht, een speciale gunst als je wilt.” “Een speciale gunst” de zin draaide door mijn hoofd. Zijn hand schoot plotseling over en lag op mijn dij, hij kneep in mijn been. Zijn warme hand reisde naar mijn kruis, wat onvrijwillig mijn lul deed opzwellen, wat hij meteen opmerkte. “Mmmmmm….het lijkt er zeker op dat je klaar bent voor de uitdaging,” spinde hij “ik denk dat je alle benodigde gereedschappen hebt.” En terwijl de achterkant van zijn hand lichtjes over mijn erectie wreef, leunde hij dichterbij, ik voelde zijn hete adem in mijn oor “maak je geen zorgen over een gebrek aan ervaring, ik weet zeker dat je een snelle leerling bent en ik ben zeker een goede leraar.” “Laten we morgen praten” en hij stond op en was weg, mij rood en zeer opgewonden achterlatend. Meneer van der Velde had me zojuist op meerdere manieren een voorstel gedaan. Vertel me nu dat je nooit een homo-fantasie hebt gehad en ik noem je een leugenaar. Hij vroeg het zeker, maar ik wist niet of ik het aanbood, hoewel mijn onhandelbare lul het niet eens leek te zijn met mijn hersenen. Ik reed in totale verwarring naar huis, waarschijnlijk heel slecht, ik rommelde met mijn sleutels en sloeg uiteindelijk de deur dicht en tot mijn schaamte liet ik mijn broek en ondergoed vallen, ging zitten en begon aan een langzame sensuele ruk. Ik sloot mijn ogen en dacht aan de eerdere uitwisseling, ik begon me voor te stellen dat Crispin naakt was met mijn lul in zijn mond of op handen en knieën terwijl ik hem hard van achteren nam, ik verloor mijn verstand hier, maar voordat ik het beeld kon vervangen door de buste barmeid van de lokale kroeg, spoot mijn lul zijn lading over mijn hand. Verdomme, wat een puinhoop, letterlijk. Ik werd laat wakker de volgende dag en zat groggy met koffie in de hand voor mijn laptop, opende de messenger en zag dat ik een nieuwe e-mail had, en ja, het was van Crispin. Mijn hand trilde toen ik klikte. “David, goedemorgen, ten eerste als ik gisteren een beetje te sterk overkwam en aanstoot gaf, dan oprechte excuses. Als ik de situatie verkeerd heb ingeschat, hoop ik dat we verder kunnen gaan en op een vriendelijke professionele manier kunnen doorgaan. Aan de andere kant, als ik enige interesse heb gewekt door mijn onhandige acties, dan kunnen we deze misschien verder verkennen, ik kan je verzekeren van mijn volledige discretie in alle zaken.” Ik las verder terwijl de notitie een meer zakelijke toon aannam, de kern van de zaak was dat ik 1% commissie zou ontvangen op alle gesloten deals en vervolgens miniaturen van een beschikbaar pand waarvoor ik misschien een koper had, de prijs? Een koele drie miljoen. Maar toen kwam de catch. “Het internaat heeft me achtergelaten met enkele zeer ongebruikelijke interesses die, ik zal eerlijk zijn, buitengewoon moeilijk zijn geweest om bevredigend na te streven, het is moeilijk om anderen te vinden met deze speciale interesses. Kort gezegd, beste jongen, is dat na elke financieel zeer lonende deal ik verwacht dat je me helpt met deze activiteiten, de eerste keer dat je dat niet meer wilt, zal onze laatste zakelijke onderneming samen zijn.” Ik opende de afbeeldingen en verdomme wat een pand, hij somde alle feiten en cijfers op en sloot af met “Crispin x.” Christus, dit was zeker chantage, maar ik redeneerde dat ik deze deal kon sluiten, dertig duizend rijker kon weggaan en klaar kon zijn. Ik pakte mijn telefoon, scrolde door en vond de vermelding die ik nodig had, drukte op bellen en wachtte. …………………………………………………… Dus dat, beste lezer, brengt ons terug naar het heden, staande voor het prachtige pand met mijn klanten die op zijn zachtst gezegd behoorlijk opgewonden leken. Ik verzekerde hen dat het inderdaad binnen hun budget viel, opende de imposante deur en liep de toekomst in. De bezichtiging verliep als een fluitje van een cent, het voldeed zeker aan alle verwachtingen, elke kamer die we binnenkwamen werd begroet met een milde uitroep of een stille zucht. De enorme hoofdslaapkamer met uitzicht op het gazon en het meer liet hen minstens tien minuten naar de volledige ramen staren en toen we terugkeerden na een korte rondleiding door de tuin en het bijgebouw, wist ik zeker dat ik ze had waar ik ze wilde hebben. “En dat,” besloot ik met een zwier, “is het zo’n beetje, als je wilt praten over de mogelijke aankoop van het pand, dan zou de agent van de verkoper in de keuken op ons moeten wachten.” Ze trokken zich allebei terug en begonnen met gebogen hoofden een ernstig gesprek dat pijnlijk duidelijk maakte dat mevrouw op dit moment het huis waarschijnlijk meer wilde dan haar man. Vroeg in mijn carrière zei een oudere collega tegen me “Mannen kopen geen huizen, vrouwen doen dat.” Terugkerend naar mij met een knik leidde ik hen naar de vooraf afgesproken ontmoetingsplek, er stond Crispin, er onberispelijk uitziend als altijd, met een geopende fles Bollinger en vier geslepen glazen fluiten. “Crispin, mag ik Rupert en Camilla voorstellen.” Hij stond op en straalde zijn kenmerkende glimlach, liep naar voren en schudde hartelijk de handen. “Kom alsjeblieft zitten, vertel me wat je van de plek vindt.” Terwijl hij vakkundig de drankjes inschonk, Camilla
enthousiast over de voordelen van het huis terwijl haar man ongemakkelijk op zijn stoel verschoof totdat hij het niet langer kon verdragen. “Hoeveel?” blafte hij naar Crispin, hij was echt een onbeschofte eikel. Crispins houding veranderde plotseling, zijn ogen vernauwden zich terwijl hij de papieren voor zich doorlas. Langzaam hief hij zijn hoofd en begon. “Meneer, het huis komt maandag op de markt bij een lokale makelaar voor 3,4 miljoen, ik ben er betrouwbaar van op de hoogte dat ze drie of vier zeer geïnteresseerde partijen hebben die allemaal in een zeer goede financiële positie verkeren. Vandaag is het donderdag en het is mijn taak om een contante koper te vinden, indien mogelijk, vóór middernacht op zondag om de extra makelaarskosten en het gedoe dat hiermee gepaard gaat te vermijden.” Zijn woorden raakten Rupert als mitrailleurkogels en duwden hem bijna terug in zijn stoel. “Mijn cliënten hebben dit gedoe eerlijk gezegd niet nodig, noch het extra geld, ze zijn momenteel in Bermuda waar ze van plan zijn te blijven. Ze hebben vriendelijk een complete en grondige inspectie laten uitvoeren die beschikbaar zal worden gesteld wanneer een niet-restitueerbare aanbetaling van tien procent op mijn cliëntenrekening is gestort, maar ik kan u verzekeren dat het enige negatieve in het rapport een paar gebroken dakpannen en lekkende leidingen in de zadelkamer zijn. U kunt hiervan verzekerd zijn, ik ben een heer en mijn woord is mijn eer. Bovendien heeft David hier u vriendelijk als eerste binnen gelaten en ik weet dat hij ook andere geïnteresseerde partijen heeft.” Hij keek naar mij en ik knikte instemmend, de aanval ging verder. “Alles in overweging genomen bent u een zeer gelukkig man om het voorrecht te hebben dit prachtige landhuis als eerste aangeboden te krijgen, u kunt het pand voor 3,2 miljoen hebben, hier en nu, alles wat ik nodig heb is uw handtekening hier.” Hij wees met de punt van zijn gouden Dunhill naar een lege ruimte op de papieren. “Ik bied drie.” Kwam het korte antwoord. Crispin stond op en begon de papieren te verzamelen. “Wilt u dit heerlijke paar naar de deur begeleiden, David, ik denk dat we hier voor vandaag klaar zijn.” Als blikken konden doden, had zijn vrouw zijn hoofd er van 100 meter af kunnen slaan, hij wist echt niet met wie hij te maken had, hij gooide zijn handen in de lucht en mompelde iets onverstaanbaars met een zucht van wanhoop. “Sorry, sprak u mij aan, meneer?” Crispins weerwoord was zo doordrenkt van minachting dat ik in mijn gedachten een kleine plas op de vloer zag vormen. “Oké, oké, waar moet ik tekenen,” mompelde hij, Camilla gilde en klapte als een circuszeehond, de deal was rond. We stonden beiden in de deuropening hen uit te zwaaien en toen de vulgaire Range Rover eindelijk achter de hoge heg verdween, keek ik naar Crispin en vroeg: “Ik dacht dat je zei drie en niet drie punt twee?” Hij draaide zich glimlachend om. “Twee ton is de extra betaling als je een onuitstaanbare klootzak bent.” Hij grijnsde, en toen die glimlach, en we barstten allebei in lachen uit, het was alles wat ik kon doen om te blijven staan, hij sloeg zijn armen om me heen om mijn schokkende lichaam te stabiliseren, onze gezichten waren slechts centimeters van elkaar verwijderd en het lachen stopte plotseling, ik voelde zijn hart kloppen in zijn borst maar het mijne raasde. Hij liep koel naar een marmeren console tafel, haalde de gouden pen en een Coutts-chequeboek tevoorschijn en begon te schrijven, met een zwierige handtekening ondertekende hij de cheque en stak zijn hand uit. “Dus, beslissingen beslissingen veronderstel ik, neem de tweeëndertig duizend en ren… of we gaan terug naar die prachtige master bedroom en je krijgt nog een uitbetaling.” Hij kwam dichterbij totdat ik zijn warme adem op mijn wang kon voelen. “Je hebt trouwens niets te vrezen, ik kan je verzekeren dat elke pijn op mijzelf zal worden toegebracht.” Pijn? Hij had niets gezegd dat ook maar in de verste verte met fysiek geweld te maken had, ik begon me zorgen te maken waar dit naartoe ging. “Ik heb een idee,” mompelde hij, “ik ga naar boven en bereid me voor, geef me tien minuten, als je er dan niet bent, ga ik ervan uit dat je bent vertrokken, geen harde gevoelens.” Hij draaide zich om en liep de trap op. Ik zat met mijn hoofd in mijn handen, liep toen door de hal terwijl mijn schoenen luidruchtig op de parketvloer klakten, het waren de langste tien minuten die ik ooit heb doorstaan, ik liep naar de voordeur en greep naar de klink, draaide me toen met een zucht om en begon mijn trage klim naar het onbekende, me voelend als een veroordeelde die naar de galg gaat. Mijn trillende hand greep de deurknop en ik draaide hem open, de gordijnen waren dicht en mijn ogen hadden moeite zich aan te passen aan de duisternis, toen verscheen hij aan de zijkant en ik slaakte hoorbaar een kreet. Crispin liep naar me toe, zeer mannelijk van de taille omhoog met zijn stropdas en overhemd aan, maar van de taille omlaag was het een ander verhaal. Hij droeg een zwarte jarretelgordel, zwarte kanten doorzichtige slipjes en doorzichtige kousen. Zijn benen waren lang en elegant, hij draaide zich verleidelijk om en ik bewonderde zijn kleine strakke kont door de slipjes en mijn lul trok samen. Hij trok nonchalant zijn overhemd en stropdas uit en die voegden zich bij de hoop kleren in de buurt. Ik had moeten omdraaien en vertrekken, maar dat deed ik niet, mijn benen leken niet te functioneren terwijl ik stond en staarde naar zijn slanke lichaam, zijn borst had een laagje haar, zijn taille was slank en hij had geweldige benen die werden geaccentueerd door de doorzichtige kousen, ik moest toegeven dat hij er verbluffend uitzag. Hij kwam dichterbij en begon langzaam om me heen te lopen. “Nou, je bent niet weggelopen of hebt me uitgelachen, dus dat is een goed begin,” zijn stem was zacht en rustig, ik nam aan dat het was om zijn vrouwelijke persona te evenaren. “Om duidelijk te zijn, je kunt alles met me doen wat je wilt, vuil tegen me praten, me als een slet behandelen. Ik hou van mannen.”
om hard te zijn, bereid en vooral om de controle te hebben, en ja, ik weet wat je waarschijnlijk denkt, je bent nerveus, misschien bezorgd dat je niet weet wat je moet doen, laat die shit gewoon buiten de slaapkamerdeur en volg je instincten, laat je remmingen los en ik beloof je de tijd van je leven.” Hij wreef met een vinger over mijn lippen en ging verder. “Zie je, beste jongen, ik verlang naar pik, een kut doet niets voor mij, ik wil gebruikt en misbruikt worden, ik wil iemand zoals jij die mij regelmatig bedient, die mij kust, streelt, mij vertelt hoe mooi ik eruitzie en me dan neemt, me de zijne maakt, me slechte namen noemt, het kan me geen reet schelen, ik wil gewoon ongebreidelde rauwe…..passievolle….mannen……seks.” Toen hij dichterbij kwam, zag ik een spoor van rouge op zijn volle lippen en zonder waarschuwing kuste hij mijn mond. Hij deed een stap terug om mijn reactie te peilen, ik was verbijsterd maar opgewonden, dus deed ik het enige fatsoenlijke, ik kuste hem terug. “Vind je me stout?” vroeg hij tussen de kussen door. “Umm….ja.” stotterde ik. “En wat gebeurt er met stoute jongens?” “Ze…..eh….worden…..gestraft?” Ik kon zien waar dit naartoe ging. “Precies, zie je, ik wist dat je een snelle leerling was, en hoe worden ze gestraft, beste jongen?” “Ze…… um……worden…….geslagen?” “Ja, maar omdat ik zo heel erg stout ben geweest door me zo te kleden, heb ik een heel harde pak slaag nodig.” Hij liep langzaam en verleidelijk naar een Georgische kaptafel en boog zich voorover, duwde zijn met slip bedekte kont omhoog voor serieuze aandacht, en ik moest toegeven dat het me opwond. Van achteren had ik kunnen zweren dat hij een vrouw was, afgezien van de flinke balzak die in die verleidelijke slipjes zat. “Onthoud dat ik heel erg stout ben geweest en gestraft moet worden,” ik hief mijn hand op en sloeg zijn rechterbil, hij kreunde van plezier, ik sloeg zijn linkerbil en voelde zijn strakke bilspier trillen. “Harder alsjeblieft,” hijgde hij. Ik wisselde tussen elke bil en sloeg hard, waardoor rode vlekken op zijn billen achterbleven. Bij elke klap schoof zijn hele lichaam naar voren door de kracht van de slag. Mijn hand trilde terwijl ik hem keer op keer optilde, het geluid van mijn handpalm op zijn vlees vulde mijn zintuigen. Hij kreunde luid na elke slag en spoorde me aan om hem harder en harder te slaan. “Crispin, verdomme, dat is genoeg,” ik begon te denken dat ik serieus letsel zou toebrengen als ik doorging, zijn billen waren felrood en hij jammerde, hopelijk van plezier. Mijn hand rustte op zijn linkerbil en hij begon zijn kont te wiebelen, dus streelde ik onwillekeurig zijn vlees, ik schoof mijn hand onder het elastiek van de slip en streelde zijn hete bil, mijn vingers vonden hun weg in zijn spleet en drukten zachtjes tegen zijn gat, reisden toen naar beneden en ik omvatte zijn ballen, voelde hun gewicht en warmte. En ik was hard, zo verdomd hard dat het pijn begon te doen. Hij stond op en keek me aan, een ondeugende grijns op zijn gezicht, zijn volledig erecte pik vormde een tent in de doorschijnende slip, de gezwollen paddenstoelkop glinsterde van het voorvocht. Hij greep mijn stropdas en trok me naar zich toe en we kusten weer, onze tongen gleden in elkaars warme natte monden. “Je ziet er een beetje overdressed uit,” zijn stem hees terwijl hij mijn overhemd losknoopte, hij wreef met zijn handen door het haar op mijn borst en kuste zachtjes elke tepel. Ik kreunde van plezier terwijl hij me begon uit te kleden en al snel stond ik in mijn onderbroek met een duidelijke erectie die om bevrijding smeekte.