**Deel Twee**

De rest van de week verliep goed voor Luuk. Coach de Vries hield hem erg bezig in de sportschool, maar ook met werk in de buurt, wat meer geld betekende, wat geweldig was! Coach de Vries liet hem weten dat hij blijkbaar zo’n goed werk had geleverd bij het huis van Bram en Maarten dat mensen de dienst belden en specifiek vroegen naar de jongen die hun huis had gedaan. Ze leken een beetje van hun stuk gebracht aan de telefoon wanneer Coach de Vries hen vroeg waarom. “Oh? Hebben Bram en Maarten hem aanbevolen? Nee? Vond je het gazon er goed uitzien?” Om welke reden dan ook, mensen leken terughoudend om Coach de Vries te vertellen waarom ze specifiek Luuk wilden, maar dat deed er niet echt toe, Coach de Vries was blij met de zaken. “Wat je ook doet, Luuk, het werkt. Bram en Maarten lieten me weten dat ze je geweldig vonden en ze willen je volgende week terug, en we hebben veel verzoeken voor werk gekregen op basis van jouw werk daar, dus wat je ook deed, blijf zo doorgaan! Onthoud: De klant heeft altijd gelijk.”

Luuk was trots dat Coach trots op hem was. Hij dacht dat hij het zo goed deed omdat Coach de Vries hem goed had geadviseerd. Hij zorgde ervoor dat hij de klant altijd behandelde alsof ze altijd gelijk hadden – vriendelijk, aangenaam en gefocust. Het leek erop dat mensen hier bijzonder vriendelijk waren; Luuk was niet zo gewend aan al het knuffelen, vastpakken, knijpen en kloppen. Zelfs de jongens in zijn team waarmee Luuk eindelijk was begonnen te trainen! Hij was gewend aan de occasionele “goed gedaan” klap op de kont, maar het leek erop dat het vaker gebeurde met zijn teamgenoten dan hij gewend was. Ze probeerden hem waarschijnlijk gewoon welkom te laten voelen.

Toen hij de volgende week terugging naar het huis van Bram en Maarten, begroette hij hen allebei met een glimlach en was blij dat ze terug glimlachten, hoewel er een lichte ondeugende glinstering in hun ogen was, aangezien ze een klein plannetje voor deze week hadden. Ze waren niet precies zeker hoe goed het zou werken – hoe simpel kon deze jongen zijn? – maar ze hoopten dat het zou lukken. De dingen verliepen ongeveer hetzelfde als de week ervoor: Bram en Maarten hadden Luuk snel uit zijn shirt gekregen en stonden erop hem weer in te smeren met zonnebrandolie, waarbij ze van de gelegenheid gebruik maakten om opnieuw het geweldige lichaam van de jongen te betasten. Ze wreven de koude lotion op zijn tepels totdat ze hard werden, en staken hun handen onder zijn korte broek, vingerend in zijn bilnaad en de basis van zijn pik.

Luuk, die de hele week hard had gewerkt aan het tuinieren en nog harder in de sportschool, zag er nog beter uit dan voorheen, als dat mogelijk was. Zijn boerentint was veranderd in een algehele bronzen kleur en al zijn spieren waren net iets gespierder opgepompt. Terwijl het moeilijker maakte om vingers in zijn gesloten korte broek te steken, maakte het de twee mannen nog meer verlangend om bij deze jongen te komen. Ze hadden het perfecte achterwerk gevonden en ze moesten het zien, aanraken, bezitten.

Luuk, shirtloos, ingesmeerd en glanzend, deed eerst de achtertuin en ging toen naar de voorkant. Terwijl hij aan de voorkant werkte, rende Bram naar achteren en nam de grasresten die Luuk uit de maaier in een graszak had geleegd. Hij nam een paar grote handvol van de snippers en rende naar het zwembad en gooide ze erin, en herhaalde het proces een paar keer zodat er een hoop gras in het zwembad dreef. Terwijl Luuk aan de voorkant aan het afronden was, kwam Maarten naar buiten met een neppe frons. Luuk maakte het af en liet de motor afslaan, waarna hij zijn aandacht op Maarten richtte.

“Is er iets mis, meneer?” vroeg hij.

“Helaas wel, er is een probleem in de achtertuin, jongen, kom eens kijken.” Maarten plaatste zijn hand op de onderkant van Luuk’s rug en leidde hem naar de achtertuin, zijn hand onmerkbaar lager schuivend, zijn pink wurmend in Luuk’s tailleband. Luuk schonk er geen aandacht aan – deze Nederlanders waren gewoon zo verdomd vriendelijk. Op dit specifieke moment was hij echter te bezorgd over wat er mis was gegaan in de achtertuin om veel na te denken over de vinger die rondwoelde aan de bovenkant van zijn bilnaad, of zelfs toen Maarten erin slaagde de bovenkant van een van Luuk’s mooie ronde billen te knijpen.

Toen ze achter aankwamen, zagen ze Bram staan, handen in de zij, zijn hoofd schuddend terwijl hij naar het zwembad keek. “Hier is hij, Bram,” kondigde Maarten aan. Bram draaide zich om, fronsend: “Wat is er aan de hand, jongen? Heb je de grasvanger niet gebruikt?” Luuk, met nog steeds half Maarten’s hand in de achterkant van zijn korte broek, leunde voorover om in het zwembad te kijken en al het gras te zien. “Aww, verdorie. Het spijt me, heren. Als u een soort net of zoiets heeft, wil ik het graag voor u schoonmaken.”

“Dat zul je verdomme zeker doen, jongen,” berispte Bram.

“Nu, nu,” suste Maarten, zijn hand in geruststellende cirkels wrijvend rond Luuk’s onderrug en billen (hoewel nu over de korte broek), “Het is een ongeluk en hij gaat het opruimen. Alles is in orde.” Bram liep naar Luuk toe terwijl Maarten’s hand zijn weg terug vond onder de achterkant van Luuk’s tailleband. Bram kwam heel dichtbij, “Oké,” zei hij, zijn gezicht op enkele centimeters van dat van Luuk, wiens sappige lippen licht trilden, slechts een kleine beweging verwijderd van Bram’s eigen lippen. Hij legde een hand op elk van Luuk’s blote schouders, “maar het moet vlekkeloos zijn.”

Bram liet hem los en ging naar de plank waar ze de zwembadspullen bewaarden. Ze hadden het lange schoonmaaknet dat ze normaal gebruikten in de kelder verstopt, samen met de waterstofzuiger, dus er was alleen het kleine handskimmertje voor Bram om te pakken en aan Luuk te geven. “Oh, heeft u iets langers? Ik denk niet dat ik de dingen uit het midden kan krijgen.”

“Huh, goed punt,” stemde Mike in, terwijl hij zachtjes in Luke’s rechterwang kneep. “Je moet erin,” zei Bill. “Oh,” zei Luke. Hij had dat niet verwacht, maar hij wilde graag helpen, “Ik denk dat ik in deze kan gaan,” gaf hij toe, verwijzend naar zijn kaki shorts. “Oh, dat kan niet,” begon Mike, “Het filtersysteem is oud. De vezels van die shorts zullen het verstoppen.” “Bovendien heb je erin gezweet en zien ze er vettig uit van de zonnebrandcrème. Het idee is om het zwembad schoner te maken, niet vies met deze vettige dingen,” zei Bill lachend, terwijl hij van de gelegenheid gebruik maakte om zijn wijsvinger diep in de voorkant van Luke’s tailleband te steken en deze over de lengte te laten glijden, waarbij hij een goed gevoel kreeg van zijn stevige schuine buikspieren, buikspieren en–natuurlijk–de dikke wortel van Luke’s penis. Bill trok zijn vinger terug, vertrok zijn gezicht en deed alsof hij zijn hand afschudde alsof hij er vet vanaf probeerde te krijgen. “Oké,” begon Luke, terwijl hij probeerde een oplossing te bedenken, “Ik ren wel terug naar mijn kamer en pak een zwembroek. Ik weet vrij zeker dat ik er een heb ingepakt.” “Onzin!” onderbrak Mike, terwijl hij zijn hand uit Luke’s shorts haalde en deze samenklapte met zijn andere, “Ik ga een reserve van mij halen, ik weet zeker dat ze passen. Je kunt snel even onder de douche springen, dan aantrekken en aan de slag gaan. Je bent zo klaar.” Mike gaf Luke een klap op de rug en rende het huis in om de zwembroek te halen die ze voor hem hadden klaargelegd. Voordat Luke kon protesteren, sloeg Bill zijn arm om Luke’s schouder en leidde hem naar de buitendouche. “Dit ding is geweldig, je kunt je hier onder de zon afspoelen. Ik zet het voor je aan.” Bill begon met de kraan te spelen, zette de douche aan en stelde de juiste temperatuur in. Luke had geen idee wat hij moest doen. Verwachtten ze dat hij naakt zou worden? Ondanks zijn geweldige uiterlijk was Luke behoorlijk verlegen over zijn lichaam, vooral over zijn enorme, ronde, gebeeldhouwde kont. Hij stond daar in zijn shorts en voelde zich erg ongemakkelijk–hij wist dat de klant altijd gelijk had, maar hij dacht niet dat hij dit kon doen. Hij voelde zich al ongemakkelijk genoeg om te douchen met de jongens van het team, en zij waren in een kleedkamer en allemaal naakt, terwijl hij hier buiten zou zijn en vrij zeker de enige naakte zou zijn. Bill merkte zijn onzekerheid en zette Luke op een bankje naast de douche. “Je ziet er verloren uit… heb je hulp nodig om die schoenen uit te krijgen, jongen?” Luke, in gedachten verzonken, knikte een beetje afwezig, en Bill begon lachend aan zijn veters te werken. “Huh?” Luke kwam weer bij zinnen toen Bill een van zijn schoenen uittrok. Zijn lichaam werd een beetje rood, en het was niet van de zon. Verdomme, deze jongen is schattig, dacht Bill. Hij hield van ze jong en dom met een fuzzy buzz-cut zoals deze jongen. Zonder erbij na te denken reikte hij omhoog en tikte speels tegen Luke’s linker tepel. “Ik vroeg of je hulp nodig had met je schoenen, maat. Je lijkt een beetje rood, beter maak je er een koude douche van.” Bill lachte weer, trok Luke’s andere schoen uit voordat hij zijn sokken uittrok en opstond. “Daar! Ik had niet verwacht dat ik degene zou zijn die jou vandaag zou helpen, maar het lijkt erop dat de hitte je een beetje te pakken heeft.” Bill zette Luke overeind, terwijl hij in het proces wat fijne aanrakingen meepikte. “Beter help ik je hier ook mee,” zei hij met een gemene grijns, terwijl hij Luke’s shorts losknoopte. Wat de hel?–dacht Luke–is deze man me aan het uitkleden? “Hé, het is oké, ik heb het,” zei Luke zachtjes terwijl hij Bill’s hand, die net zijn rits had geopend, van zich af duwde. “Eindelijk,” zei Bill, alsof hij uitgeput was, “Ik dacht dat ik alles moest doen. Je was op een andere planeet, alsof je nog nooit eerder had gedoucht.” Hij lachte, alsof alles normaal was. “Ik, uh,” begon Luke. Hij zag Mike aankomen met een mooie, losse, witte zwembroek en voelde zich opgelucht–hij was bang dat ze hem iets straks en onthullends zouden geven. “Ik heb het. Ik werd gewoon een beetje heet, denk ik.” Luke trok zijn shorts naar beneden en onthulde een bescheiden, losse, geruite boxershort. Bill nam het in zich op. Hij was teleurgesteld in het ondergoed, maar hij kon Luke’s grote penis zien bungelen onder de stof terwijl hij zijn shorts uittrok. Luke stak zijn hand uit naar Mike die net arriveerde, in de veronderstelling dat hij zich snel kon omdraaien, omkleden en dan douchen, maar Mike had een ander idee. “Sorry dat ik zo streng ben, maar we zijn nogal precies over het schoonhouden van ons zwembad. Je moet een volledige douche nemen voordat je erin gaat–zorg ervoor dat je elke centimeter kunt schoonmaken.” Echt waar? dacht Luke. Hij bleef zichzelf eraan herinneren dat de klant altijd gelijk had, maar jongen, wat voelde hij zich ongemakkelijk. “We zijn allemaal gewoon jongens, jongen, kom op.” Bill lachte geruststellend. Dat stelde Luke gerust. Hij deed raar. Ze zijn allemaal gewoon jongens. Het is net als de kleedkamer. Hij trok snel zijn boxershort uit voordat de twee aardige mannen–deze klanten–doorhadden hoe raar of onbeleefd hij zich gedroeg. Bill en Mike’s ogen vielen bijna uit hun kassen. Ze hadden allebei hun deel van de verbeelding gedaan, maar verdomme. Het was beter dan ze dachten. Luke’s kont. Laten we daar beginnen. Zijn huid was perfect–glad en wit. Het stak af tegen de rest van zijn gebruinde lichaam alsof er een schijnwerper op stond. Het stak ook uit ten opzichte van de rest van zijn lichaam omdat het enorm en perfect rond was. Het stak uit vanaf de onderkant van zijn rug in wat Bill zweert dat dicht genoeg bij een rechte hoek was dat je er een vaas op kon balanceren. Het bubbelt naar beneden naar zijn vlezige dijen waar er een mooie kleine plooi in zijn zachte huid was die elke bil scheidde van de dij eronder.

Verander de namen in het verhaal op een consistente manier naar Nederlandse namen en plaatsen, verwijder alle promotionele tekst, en vertaal de volgende tekst van Engels naar Nederlands:

Elke bil, hoewel mooi en rond, had ook een kuiltje aan de zijkant om de spier binnenin te laten zien. Het zag er stevig uit. Het zag er sappig uit. Het zag er zacht uit, en de witheid van die billen – onaangeraakt door de zon – maakte dat ze opvielen als een neonbord met de tekst “Bijt Me.” Hij had zich naar hen toe gedraaid voordat hij zijn boxers uittrok, zodat ze zijn hele profiel zagen, en het liet zowel de ronding van zijn kont als de ronding van zijn indrukwekkende borst zien, maar ze kregen slechts een glimp van zijn slingerende pik toen hij zijn rug draaide – zijn sterke, mooie rug met zijn perfecte perzikvormige onderkant – en in de douche sprong. Lucas kon niet anders dan zich zelfbewust voelen. Hij moest zichzelf geruststellen dat ze niet naar zijn kont staarden – hij was er gewoon onzeker over. Ze wilden waarschijnlijk alleen maar zeker weten dat hij schoon werd zodat hij het zwembad niet meer zou vervuilen of het filtersysteem zou verstoren. Hij moest uit zijn hoofd komen! Hij pakte een stuk zeep uit een mandje aan de douchepijp. Hij zou zichzelf gewoon schoonmaken, het pak aantrekken en die knipsels uit het zwembad halen. Alles was in orde. Willem en Michiel staarden, en ze kwamen tot een vergelijkbare conclusie: Bij deze jongen? Alles was in orde. Beide mannen probeerden snel een manier te bedenken waarop ze dit deel van hun plan konden verlengen, wat, eerlijk gezegd? Ze hadden er niet echt over nagedacht. Stom, maar ze waren zo gefocust op het krijgen van hem in dat zwempak, dat ze nauwelijks hadden nagedacht over het plezier dat ze met hem konden hebben terwijl hij “tussen kleding” was. Willem keek Michiel aan met zijn kenmerkende gemene grijns – hij had een idee, en deed toen een stap naar voren: “Wacht even, jongen, je hebt een plek gemist.” Hij pakte de zeep van een geschrokken Lucas en begon deze op zijn onderrug te gebruiken. Lucas moest zichzelf opnieuw geruststellen – hij had dit niet verwacht. Niemand had hem “geholpen” met wassen sinds hij een klein kind was! Maar ze waren zijn klanten en ze waren gewoon vriendelijk en grondig. Hij wist al dat ze hier in Nederland wat handtastelijker waren – het was geen groot probleem. Ze waren allemaal mannen, en de klant was altijd koning. Hij had waarschijnlijk zijn onderrug gemist – uit het oog, uit het hart, toch? Willem had zijn handen overal op Lucas’ rug, en zeept hem in. Hij keek alleen weg van de prijs die beneden wachtte – schuim dat over de ronde rondingen druppelde – om zijn wenkbrauwen naar Michiel op te trekken. Michiel staarde vol ongeloof naar de scène terwijl Willem grijnsde en de zeep lager dan Lucas’ onderrug liet zakken: recht door zijn bilspleet. Lucas schoot rechtop alsof hij geëlektrocuteerd was. Willem was zijn bilspleet aan het inzepen!!! “Woah!!!” riep hij reflexmatig uit. “Haha!” bulderde Willem en sloeg op Lucas’ stevige rechterbil, “Sorry dat ik je schrok! Ik wil gewoon niet dat er achtergebleven vuil in het zwembad komt!” Hij greep stevig Lucas’ taille met zijn linkerhand, hem op zijn plaats houdend. Zijn duim rustte bovenop die mooie bol en zijn vingers kropen naar voren, de stevige, gespierde lijn van zijn Apollo’s riem voelend. Met zijn rechterhand groef hij met de zeep in Lucas’ bil. Lucas kon het nauwelijks geloven! Wauw – er waren echt geen grenzen in Nederland! Wie had gedacht dat het zo anders zou zijn dan in België? Hij probeerde te ontspannen – hij was er zeker van dat hij zich gewoon weer onzeker voelde over zijn gigantische kont. Hij werd rood bij de gedachte aan wat Willem moest denken, terwijl hij de zeep zo ver tussen zijn volle billen moest duwen. De zeep ging op en neer, op en neer tussen zijn billen RECHT over zijn anus!!! Hij had nog nooit zoiets gevoeld!!! Terwijl zijn onzekerheid begon te verdwijnen, begon een nieuwe sensatie: een tinteling. Hij was bang dat zijn pik hard zou worden! Dat zou gênant zijn. Michiel had genoeg van het kijken vanaf de zijlijn. Terwijl Willem Lucas’ vlezige achterste inzepte, merkte hij dat, hoewel Lucas eerst verstijfd was, hij al snel ontspande en zijn armen lui langs zijn zij vielen. “Armen moe, Lucas?” vroeg hij op een grappende toon. “Huh?” Lucas begreep niet meteen wat hij bedoelde. “Willem, laat mij die zeep pakken en zijn voorkant doen. Je hebt het geweldig gedaan aan de achterkant.” “Zeker, Michiel,” Willem gaf hem de zeep, “Ik zal werken aan het afspoelen van al deze zeep zodat het niet in het zwembad komt.” Michiel begon aan Lucas’ borst, echt de zeep rond zijn al stevige tepels draaiend. “Hé, uh, dat kan ik wel doen…” probeerde Lucas. Dit liep snel uit de hand! “Maak je geen zorgen, Lucas,” glimlachte Michiel, terwijl hij de jongen in de ogen staarde terwijl hij doorging met het bewerken van Lucas’ nu keiharde tepels, “Je hebt geweldig werk geleverd. Ontspan, laat ons dit afhandelen.” Willem, nu zonder stuk zeep, gebruikte gewoon zijn blote handen op Lucas. Lucas stond naar de douche gericht, dus er kwam niet veel water op zijn rug, wat betekende dat Willem de tijd kon nemen om Lucas van achteren te betasten onder het mom van “het afspoelen van de zeep.” Hij begon onschuldig genoeg weer bovenaan, maar werkte zich al snel weer naar beneden naar Lucas’ kont, gewoon zijn handen overal wrijvend, de ronde, gladde, schuimende, weelderige billen masserend, zijn handen er recht tussen stekend, ze cuppend – verdomme, hij was in de hemel! Michiel, vooraan, gebruikte één hand om Lucas in te zepen en de andere om het “in te wrijven.” Hij besteedde veel tijd aan Lucas’ tepels en borstspieren – verdomme, deze jongen had geweldige borsten!!! Vlezig met grote donkerroze opgezwollen tepels… Lucas moest zijn hele leven verkeerd hebben schoongemaakt, dacht hij. Jeez, deze twee namen echt hun tijd! Hij moest veel viezer zijn geweest dan hij dacht, vooral in zijn bilspleet en tepels, maar hij dacht dat dat logisch was. Hij voelde zich altijd raar als hij te veel tijd aan die gebieden besteedde omdat ze hem een tintelend gevoel gaven en zijn pik helemaal stijf werd. Lucas was geen preuts, maar hij

Het voelde vreemd—verwend—om dat soort dingen bij zichzelf te doen. Maar als het belangrijk was voor zijn hygiëne, dan moest het maar. En deze mannen leken het zeker belangrijk te vinden! Die tintelingen, hij verloor zichzelf erin… “Wat hebben we hier???” zei Mike met een grote grijns, terwijl hij naar de keiharde torpedo tussen Lucas’ benen keek. “Oh shit!” Lucas probeerde zijn handen te bewegen om zichzelf te bedekken, maar op dat moment gleed een van Barts vingers recht zijn anus in en hij bevroor, terwijl hij een onsamenhangend “Gwaa!” uitbracht. “Sorry!” lachte Bart, “hij gleed er gewoon in!” Zijn vinger zat er nog steeds in. Ging hij hem er niet uithalen? Lucas vocht tegen het genot om zichzelf te beheersen en zich te bedekken, “I-Ik denk dat ik het vanaf hier wel kan!” piepte hij terwijl hij met kracht Barts onderzoekende hand wegduwde van zijn plek tussen zijn billen. “Ik… Ik denk dat ik wel…” Mike reikte weer naar zijn harde, dikke lul, maar Lucas blokkeerde het. “Nou, ik denk dat ik wel schoon ben.” De mannen trokken zich terug—ze wilden niet te ver gaan. Er was die dag nog meer plezier te beleven. “Oh, zeker,” lachte Bart, “je bent schoon als een fluitje.” “Hier zijn de zwembroeken, jongen.” Mike glimlachte terwijl hij de wijde witte zwembroeken naar Lucas uitstak. Lucas pakte ze en draaide zich om, waarbij hij zijn lul voor de mannen verborg terwijl hij begon het pak aan te trekken. Ze vonden het niet erg, ze hadden toch liever het uitzicht op Lucas’ stevige kont. ~Wordt vervolgd~